Be Careful What You Dream Of

 This text is part of the Book Espresso project. A dictionary, and some exercises are waiting for you on our e-learning platform. This is the link: https://www.e-course.pl/moodle/course/view.php?id=13

 Be Careful What You Dream Of

When I was a little girl, I used to spend at least a month every summer at my grandparents’ holiday home. It was a simple place tucked away in the countryside, with a wide terrace that became my imaginary kingdom.

My favourite thing in the world was playing “house” out there. My grandmother — practical and endlessly kind — had given me some real bits and bobs to make it feel authentic: an old spice cabinet, a few battered pots and pans, some mismatched cutlery, cushions, and little rugs. To me, it was magic. A proper little home of my own.

And of course, part of “playing house” meant keeping it clean. That was what I’d seen both my grandmothers do every single day — wiping, sweeping, scrubbing — always with purpose and pride. One of my greatest joys was brooming the stairs and giving them a good wash.

Now, that particular activity was strictly off-limits. The stairs were steep and got slippery when wet — definitely not safe for a child. But I found my moments. While my grandparents were having their afternoon siesta or popping out for groceries, I’d seize the opportunity. Armed with a broom and a bucket, I’d get to work, completely absorbed in my little domestic dream.

Fast forward forty years... and here I am, still sweeping and scrubbing stairs. Only now it’s not pretend. It’s life.

So, the moral of the story? 

Be careful what you dream of.

Or, if you’re the affirming type, make sure you affirm in detail — right down to the mop and bucket. 😂😅😆

P.S.This isn’t a complaint — just a gentle smile at how things come full circle.

This text is part of the Book Espresso project. A dictionary, and some exercises are waiting for you on our e-learning platform. This is the link: https://www.e-course.pl/moodle/course/view.php?id=13

Jest bezpiecznie! You are safe!

Inspiracja do tego postu pochodzi z "Niezwykły mózg nastolatka"  Hohnen, B., Gilmour J. i Mruphy, T., PWN 2023

Ten post to bardziej moje notatki i trochę przemyślenia, więc wybaczcie brak formy, ale może być ciekawie.

* Mózg jest trójdzielny: mózg instynktowny (pień, oddychanie), mózg emocjonalny, mózg myślący.

* Mózg emocjonalny jest łącznikiem. Czasami sygnały wysyłane z niego są tak silne, że mózg myślący nie może pracować.  :) Mam 150 przykładów na to przed oczami.

* Żeby się uczyć mózg myślący musi czuć się  bezpieczny. Kiedy czuejmy się bezpiecznie jesteśmy bardziej w stanie go uruchomić!

Ale co to właściwie oznacza bezpieczne?

Dla dzieci i młodzieży jest to m.in., że NIE czują się oceniane.

A my nie oceniamy. Ale to nie znaczy to, że nie sprawdzamy wiedzy. Sprawdzamy!

* NIE mamy formalnych testów (prócz grup egzaminacyjnych)  - pracujemy w małych grupach i jesteśmy w stanie sprawdzać wiedzę na 100 różnych sposobów nie nazywając tego testem. Chyba wszyscy widzieli nasze projekty?

* NIE mamy sformalizowanych dyktand - mamy swoje tajemnicze sposoby sprawdzić jak nasi uczniowie radzą sobie z pisownią.

* NIE mamy oceń z pracy domowej - prace wymagamy, ale nie oceniamy

* NIE mamy oceń za zachowanie - dobre zachowanie w szkole tradycyjnie jest innym pojęciem niż u nas. U nas bywa głośno, siedzimy nie tylko przy stolikach, ALE jesteśmy dla siebie mili, zwracamy się z szacunkiem, szanujemy przestrzeń, w której się znajdujemy. 

NIE mamy oceń!

A co to oznacza?

To oznacza, że u nas jest bezpieczne. Można się podzielić tym co było w szkole, opracować swój sposób uczenia się, rozważyć różne punkty widzenia.

Jest bezpieczne, a to oznacza, że gdy tu przychodzę, czuję się na swoim miejscu, chcę tu być, chcę być częścią tego miejsca. Mam motywacje do działania. 

Z drugiej stronie Wygotski (kto jest nauczycielem kojarzy) mówił, że uczenie się i rozwój zaczynają się tam gdzie kończy się strefa komfortu, ale jesteśmy zbyt daleko od strefy paniki (tam gdzie jest stres, niepokój i panika). 

Gdzie jest ta strefa? Nie ma  na to mapy. Dla każdego granica jest indywidualna .

Dla tego właśnie tak ważne jest dla nas indywidualne podejście, możliwe tylko w małych grupach.  

Dla tego tak ważna profesjonalna uważność - czyli znajomość uczniów na tyle dobrze, by wiedzieć gdzie są ich granice, gdzie znajduje się ich własna strefa uczenia się. 

Czy to było chaotyczne? Pewnie tak. Ale chwilowo nie mam czasu, żeby ten tekst "obrobić" . A temat jest naprawdę ważny! 

O samodzielności

 Inspiracja do tego postu zaczerpnęłam z  Montessori, M.  „Co powinieneś wiedzieć o swoim dziecku”, PWN Warszawa 2020

 Jeżeli nie znacie filozofie Marii Montessori to zachęcam do zapoznania się, zwłaszcza „nowym” rodzicom, tj. rodzicom małych dzieci.

Jest wiele rzeczy, które lubię i które mi się podobają. A jedna, i chyba najważniejsza z nich to uczenie dzieci samodzielności.

Kto doświadczył samodzielne zakładanie skarpetki czy buta przez małego dziecka, ten wie o czym mówię. A jeżeli jeszcze nie doświadczyliście tego, no to bierzcie potrójną dozę cierpliwości i można obserwować.

Chodzi mi o to, że nam rodzicom nadal brakuje cierpliwości. Często jest tak, że założymy te przysłowiowe skarpetki, bo jest szybciej. Bo ile można czekać? No długo, długo…

Pewnie powiecie, ale przecież to jest małe dziecko, a ja się nim opiekuje najlepiej jak potrafię. Czy to nie właśnie na pomaganiu tym polega rodzicielstwo? Tak i nie.

Jedno jest pokazać jak coś zrobić i później wesprzeć tego, a zupełnie inaczej jest wyręczać. Wyręczanie uczy dzieci niepewności i odejmuje samodzielności. Wyręczanie uczy dzieci: jesteś mały, nieporadny, nie dasz rady, nie wiesz, nie umiesz. Zatem nie każda pomoc jest potrzebna, a nawet może stanowić przeszkodę dla rozwoju.

Każdy wysiłek osiągnięcia to droga do niezależności. Każde osiągnięcie to cegiełka w budowaniu własnego „ja”.

Ogólnie uważam, że sukces, niezależnie jaki, ma dwa składniki – lubię tej aktywności oraz zrobiłam ją sama.

Dzieci interesują się wszystkim. Często znany coachowie mówią, żeby pielęgnować własnego dziecka. Ale co to znaczy?

Jak wiecie nie jestem ani znaną ani coachem. Dla mnie ta pielęgnacja dotyczy ciekawości oraz spostrzeganie to co tu i teraz, odnajdowanie ‘fajności’ w tym co nas otacza.

Więc wspierajmy, ale nie przeszkadzajmy w rozwoju. Stwarzajmy warunki do niezależności.

Gdybyście chcieli uzyskać listę rzeczy, które dzieci same powinny wykonywać według wieku, to proszę o pozostawienie komentarza.

Czas wolny

 Szczęśliwego Nowego Roku!  🎆🎇🎉

Zostaje nam jeszcze kilka wolnych dni zanim wrócimy do pracy i naszło mnie napisać o czasie wolnym.

Dla wszystkich nas czas wolny to ten, w którym nie pracujemy. Mhm, tylko, ja mogłabym – naprawdę nie przesadzam, pracować między październikiem a czerwcem codziennie po co najmniej 12 godzin… Bez problemu – mogłabym sprawdzać te prace, wystawiać te rachunki, pisać te maile, tłumaczyć te teksty, planować te lekcje… oj, jak ja bym mogła..

Właśnie, że NIE. ❌

Czasu wolnego też planuję. Na prawdę! Trzymam się mojego kalendarza, wykonuję zadań, wpisuję, skreślam, doklejam karteczki. Zaczęłam wpisywać czas wolny – cały weekend, wakacje. (tak mam papierowy kalendarz, ale o tym innym razem)

Czas wolny jest czasem dla mnie, mojej rodziny i przyjaciół. Czas wolny nie jest po to by składać pranie, myć podłogi i gotować obiady – to są obowiązki domowe. One też mają swoje miejsce w kalendarzu.

To samo robię z moją córką – uczę ją zaplanować swoje zadania i swojego czasu wolnego. Czasu wolnego określam (może i nieładnie, ale za to obrazowo) jako czas ten, w którym leżę na kanapie i dłubię w nosie. Co robimy, jak długo i w jakiej kolejności zależy tylko i wyłącznie od tego kto na co ma ochotę. Dla tego w weekend podczas wspólnego śniadania opowiadamy sobie kto co chciałby dziś robić.

I chciałabym napisać kilka słów o tym dlaczego czas wolny jest ważny dla naszych dzieci oprócz „oczywistej oczywistości” :), że czas wolny jest kluczowy dla ich zdrowego rozwoju i dobrostanu.

Rozwój kreatywności i wyobraźni

Czas wolny daje dzieciom przestrzeń na swobodną zabawę, która jest nieoceniona w rozwijaniu ich kreatywności. Czy to budowanie zamków z klocków, rysowanie, czy wymyślanie gier – takie aktywności uczą dzieci myślenia poza schematami i rozwiązywania problemów.

Wzmacnianie samodzielności

Gdy dzieci mają wolny czas, same decydują, jak go spędzić. To ważny krok w budowaniu ich poczucia niezależności. Uczą się samodzielnie planować i podejmować decyzje, co wspiera ich rozwój emocjonalny i społeczny.

Odpoczynek od presji i stresu

Dzieci, podobnie jak dorośli, mogą odczuwać stres związany z wymaganiami codzienności. Czas wolny pomaga im się zrelaksować i zregenerować, co jest kluczowe dla ich zdrowia psychicznego.

Budowanie relacji

Czas wolny sprzyja spędzaniu chwili z rodziną i rówieśnikami. Takie momenty są nieocenione w budowaniu więzi, które dają dzieciom poczucie bezpieczeństwa i przynależności.

 dzień Krainy Lodu, archiwum prywatne

Rozwój umiejętności społecznych

Swobodna zabawa z innymi dziećmi pozwala na naukę współpracy, negocjacji, rozwiązywania konfliktów i dzielenia się. To naturalny sposób na rozwój kompetencji społecznych.

Odkrywanie pasji i zainteresowań

W czasie wolnym dzieci mogą eksperymentować z różnymi aktywnościami, co pozwala im odkryć, co naprawdę je interesuje. To często pierwszy krok do znalezienia swojej pasji na całe życie.

Korzyści dla zdrowia fizycznego i psychicznego

Aktywny czas wolny, jak zabawa na świeżym powietrzu czy sport, wspiera rozwój fizyczny, poprawia nastrój i daje dzieciom energię na kolejne wyzwania.

Jak zapewniam mojemu dziecku odpowiednią ilość czasu wolnego?

• Zachęcam do swobodnej zabawy bez zorganizowanych planów.

• Próbuję ograniczać czas spędzany przed ekranem. Ale, żeby ograniczyć trzeba mieć konkretną ofertę.

• Zapewniam dostęp do różnorodnych materiałów, które stymulują kreatywność – klocki, kredki, gry planszowe itp.

• Staram się być elastyczną – czasami najprostsze formy zabawy są najlepsze, przykładowo zrobienie pikniku na podłodze pokoju w styczniu

A zatem jak spędzasz ostatnie dni wolnego?